DERDE BEDRIJF
Nona zit op Werners schoot, ze knijpt hem haast plat. Werner zit er vol afschuw bij. Adela en Pamela staan het schouwspel van aan de toog genietend gade te slaan.
NONA Allee zeg, ge moet uw gezicht niet altijd van mij wegtrekken.
WERNER Maar dit kan toch niet.
NONA Ah, dit kan niet? Let dan maar eens op. (Ze trekt bruutweg zijn gezicht weer naar zich toe)
PAMELA Ik ben blij voor jullie dat ge mekaar gevonden hebt. Echt waar. Jullie vormen een schoon koppel. Verliefde tortelduifkes van een goed ras.
WERNER (weet zich weer enigszins wat los te trekken) Zijt gij werkelijk de vrouw die zich 'Frut' noemde?
NONA 'Frut' (kijkt even naar Pamela die bevestigend knikt) Ja... jà... ik ben Frut.... en gij... (Pamela doet teken van 'tutter' in de mond) ... gij zijt 'tutter' zeker... (Pamela steekt goedkeurend duim op)
WERNER Ja... euh... ge zegt het zelf. Dus, gij zult het dan wel zijn. Maar eerlijk gezegd, ik had mij een heel ander beeld van u gevormd op basis van uw chattalk.
NONA Ah mijne catwalk. Oh maar, daar zou ik evengoed mijn manneke kunnen staan. (Staat op, steekt zich een sigaar op)
WERNER 'Manneke'... zeg dat wel.
NONA Ik mag dan misschien wel een ruwe boswachtster zijn, toch zou ik op de catwalk kunnen lopen als ieder andere mannequin. Kijk maar... (paradeert overdreven heupwiegend over de scène) Zeg nu zelf, kadee... ik heb toch een sexy-uitstraling hé.
WERNER (gedempt) Ja, van een nijlpaard.
NONA En als ge wilt... met in mijn zachte smoel... nen tutter. (steekt sigaar in mond)
WERNER (krimpt ineen) Oooh... ik wil dat woord niet meer horen.
NONA (komt bij Werner die meteen wat achteruit deinst) Maar eerlijk gezegd, ik had mij u ook helemaal anders voorgesteld.
WERNER (licht hoopvol) Werkelijk?
NONA Ik zag u... (met overdreven "zwoele" stem) ...breekbaarder... en brozer.
WERNER Awel, misschien is het dan toch beter dat ge zo iemand neemt.
NONA (grijpt hem echter meteen weer bruutweg vast) Ik zal maar pakken wat ik krijg. Kom hier mijne lekkere knuffel-knotwilg!
WERNER Ah neen! (Weet zich los te rukken) Ik... euh... ik moet mijn koffer nog uit de koffer halen. (Snelt hals over kop naar buiten)
NONA Ik zal u een pootje helpen!
Werner en Nona af.
ADELA Die zal er vast en zeker vanonder willen muizen.
PAMELA Onmogelijk. Nona zal die niet laten ontsnappen.
ADELA Gaan we dat spel nu echt verder spelen?
PAMELA Natuurlijk. En we gaan het vooral Werner vrij duur maken. 't Moet iets opbrengen.
ADELA Allemaal goed en wel dat ge Werners week-end wilt verpesten... maar...
PAMELA Zeg, gij zijt er precies niet gerust in?
ADELA Pamela, met Nona erbij zijn er hier vijf verschillende gasten in huis.
PAMELA Wel, en daar gaan we flink aan verdienen. Wat is dan 't probleem?
ADELA 't Probleem is dat die vijf gasten elkaar onderling bijna niet kunnen ontmoeten omdat ze ofwel met elkaar getrouwd zijn en toch een avontuurtje zoeken ofwel door middel van leugens aan elkaar gekoppeld werden.
PAMELA We lossen de problemen gewoon op als die zich voordoen.
ADELA Gij begint al te klappen gelijk de politiekers.
PAMELA Op die manier is 't heel simpel.
ADELA Maar denkt nu toch eens na, Pamela... We kunnen ze toch niet allemaal samen zetten. We gaan hier wat meemaken als Maurice en Gusta hier mekaar tegen 't lijf lopen. Dan stappen die ook direct op. En als Nona dan nog hoort dat ze aan de verkeerde man gekoppeld werd en dat de zachtaardige Maurice haar door de vingers geglipt is, dan kunnen wij over de verdiensten van onze eerste week wel een kruis maken. En vergeet die rotte boom hier rechtover niet.
PAMELA Gusta en Maurice... (inval) Maar we hebben dat vergaderzaaltje. Dat is het! Vooruit, Adela, ga daar ook een tafelke in orde brengen. Dan zetten we daar ook een van de koppelkes.
ADELA En wélk koppelke? We kunnen Maurice aan Anoushka koppelen, dat kan. We zeggen Anoushka dan gewoon dat Maurice tóch nog is komen opdagen. Maar aan wie moeten Gusta koppelen? Aan Werner? Die is ondertussen al aan Nona verpatst.
PAMELA Ja en als we tegen Gusta zeggen dat Werner niet komt dan gaat die misschien direct naar huis. Da's dan ook weer een klant minder.
ADELA Gusta naar huis, dan zal het misschien wel gemakkelijk lopen.
PAMELA Nee, Adela, dat kan niet. We moeten klanten lokken, niet wegsturen.
Op dat moment komt Nestor vanuit de keuken binnen. Deze loopt hij en duwt zelf zijn rolstoel voor zich uit.
NESTOR Ik kan er ook niet aan doen hé... maar 'k heb wel goei oren.
ADELA Maar...
NESTOR (doelt de rolstoel) Ik gebruik mijn voiture als ik slecht te been ben. Ge denkt toch niet dat ik verlamd ben zeker.
PAMELA (heeft idee) Maar natuurlijk! Nestor!!! En hij is niet verlamd!!!
ADELA (begrijpt het) Ah neen, Pamela, dat kunnen we niet doen.
PAMELA Toen Gusta daarstraks binnenkwam, was Nestor in de keuken. Ze heeft hem dus nog niet gezien. Dus, we koppelen haar aan Nestor.
ADELA Dat we dat echt niet kunnen doen, zeg ik.
NESTOR En ik zeg dat dat maar al te best kan. Ik ben de 'Frut' en zie een 'tutter' wel heel goed zitten. (Wrijft in zijn handen) Laat ze maar komen!
ADELA Maar dat zal nog tot nieuwe en nog zwaardere problemen leiden.
PAMELA (duwt Adela richting deur zaaltje) Zwartkijker die ge zijt, gaat gij daar al maar een tafelke in orde maken. Ondertussen maak ik in de keuken wel een Aperitief Maison voor Nona en Werner. (Met knipoog) Het duurste van het duurste natuurlijk.
Adela af zaaltje. Pamela af keuken. Werner en Nona komen weer binnen. Werner heeft nu een reiskoffer bij zich maar moet zich voortdurend losrukken uit Nona's greep. Maar Nona lost niet.
NONA En wat hebt ge allemaal meegebracht, mijn Japans kerselaarke?
WERNER Niks! En blijft van mijn lijf.
NONA Ge hebt toch ook vers ondergoed mee, mijn pruimenboomke.
WERNER Daar hebt gij geen zaken mee.
NONA Laat uw ondergoed maar zitten, mijne Canadesen eik. We gaan naar ons kamer en we komen er in drie dagen niet meer uit.
WERNER Awel ja, dat is het wat ik ga doen. Ik ga naar mijn kamer om mijn koffer uit te laden. Ik moet alleen weten wélke kamer.
NONA Die van mij natuurlijk... allee, van óns... Ik weet waar het is... (duwt Werner richting deur)
WERNER (weet zich los te rukken) Ah neen!
NONA We zullen eerst uw koffer uitladen en dan duiken we samen de koffer in.
WERNER Nee... 't is misschien toch een beter idee om nog efkes hier te blijven.
Plots horen we een enorme niesbui uit de keuken.
WERNER (tot Nestor) Gezondheid, meneer.
NESTOR Dat was ik niet. Heb ik een vrouwennies misschien?
WERNER Oh, ik dacht...
NONA Ge moet niet denken, mijn hulsteke, ge moet doèn!
Pamela op uit de keuken met een plateau met daarop een aantal glazen aperitief en bordjes met oesters.
PAMELA Hier zie, mijn geachte klanten, Aperitief Maison én oesters! (Zet de schaal op tafeltje waar Werner en Nona staan)
NONA Kom zit! (Duwt Werner neer op stoel bij tafel, neemt meteen de twee bordjes) Oesters, hmmm, lekker! Hier, kerstboomke, uw oester.
WERNER (lust het duidelijk niet) Oesters... euh...
NONA Naar diene slijm moet ge niet zien.
WERNER (moet even slikken) Slijm... 't ziet er toch maar glibberig uit.
NONA Niet zién, zeg ik. Gij luistert niet naar uw tutterke.
NESTOR (doelt Pamela) 't Was de serveuse die daar zo hevig geniest heeft en heel zekers over hare plateau. Smakelijk en schol.
WERNER (bekijkt de oester, houdt dan bordje van zich af) Nee, ik ben zo gene vis-eter.
NONA Tuttuttut, niet flauw doen. Eten wat de pot schaft. Hier. (Duwt hem de oester in zijn mond)
Werner heeft alle moeite van de wereld om door te slikken. Op dat ogenblik komt Maurice binnen.
MAURICE Ik... euh... ik kom vragen of Anoushka nog niet gearriveerd is.
PAMELA (vlug bij Maurice) Jaja, ze is er.
MAURICE (glunderend) Echt? Ze is er? Goed... goed, goed, goed...
PAMELA Ja, ze is zich even gaan opfrissen boven. Ze zal direct wel gaan komen.
MAURICE Ik zal eens gaan zien.
PAMELA Gij weet toch niet in welke kamer ze is?
MAURICE Ik zal eens op alle deuren gaan kloppen en haar naam roepen. Goed... goed, goed, goed... (wil weggaan)
PAMELA Nee, dat niet!
MAURICE Niét goed?
PAMELA Zoiets kunt ge toch niet doen hé. Denk aan de privacy. Wacht gij liever hiér maar. (Doet hem plaatsnemen aan het tafeltje naast Werner en Nona) En alstublieft, een Aperitief Maison voor meneer. (Zet hem een glas voor)
Adela op uit zaaltje. Ziet Maurice, schrikt. Haast zich bij Pamela, trekt haar terzijde.
ADELA Ah nee, dat kan niet. Maurice kan hier niet zitten. Als Gusta straks binnenkomt. En hij mag ook niet naast Nona zitten, als ze zijn stem herkent dan kiest zij misschien voor hem en niet voor Werner. Dus moet Maurice afgevoerd worden.
PAMELA G'hebt gelijk. Dus, naar het zaaltje. (Komt bij Maurice, neemt zijn glas) Kom, vriend...
MAURICE Euh...
PAMELA Gij krijgt een plaats in ons historisch 20-eeuws zaaltje.
MAURICE Maar...
PAMELA Van Rossem heeft daar de vorige eeuw nog gezeten. (Trekt hem recht, gaat dan de deur van het zaaltje openen) Allee, kom, kom, kom... kom, kom, kom..
ADELA (wanneer de anderen verwonderd kijken, verduidelijkt:) Pamela is nog duivenmelkster geweest, ziede.
MAURICE (kijkt in het zaaltje) Maar het is er zo koud en ongezellig en helemaal niet zo romantisch als hier.
PAMELA Het is voor uw eigen goed. Hier in de gelagzaal kunt ge door iedereen herkend worden. En daar hebt ge toch schrik van, of niet soms?
MAURICE Ja... euh... 'k zou niet graag hebben...
PAMELA Voilà, wij ook niet. En daarom hebben we speciaal voor u hier een tafelke gezet.
MAURICE Oh, maar als dat geen klantenservice is. Goed... goed, goed, goed...
PAMELA Mijn gedacht.
MAURICE In de Faunus houdt men werkelijk rekening met de wensen van de klanten. Goed... goed, goed, goed. (Neemt het glas van Pamela over)
Op dat ogenblik komt Gusta van de trap, links.
GUSTA Zeg 's...
PAMELA (duwt razendsnel Maurice met een fikse duw het zaaltje binnen) Héél goed, goed, goed. (Sluit met een klap de deur achter hem)
GUSTA Hoe zit het hier? Is mijn afspraak nog niet gearriveerd?
ADELA Euh... 't is te zeggen...
Ondertussen is Nestor, die uit zijn rolstoel is opgestaan, haar langs achter genaderd en hij schept haar op in zijn rolstoel.
GUSTA (gilt geschrokken) Hééé!!! Wat is dit!!!
Maurice steekt de deur open.
MAURICE Wat is er?
PAMELA Nee! (Duwt vliegensvlug de deur dicht)
NESTOR Aha, gij zijt van mij, mijn loezetoeterke... (gaat op haar schoot zitten)
GUSTA Laat me hieruit!
ADELA Is dat wel nodig?
NESTOR Da's zéker nodig.
GUSTA En ga van mij af.
Maurice opent weer de deur.
MAURICE Mag ik nu weten wat er is?
PAMELA (duwt Maurice weer hals over kop zaaltje binnen) In uw kot!!!
GUSTA Hier zie! (Knijpt in zijn bil)
NESTOR (veert op, voelt zijn bips) Auw!
GUSTA (komt haastig uit de rolstoel) Nu word ik hier al van vanachter opgeschept
NESTOR Opgeschept, ja. Plezant hé. En moet ik u ook niet pàkken van vanachter?
GUSTA Hoe durft ge?! Blijf van mijn lijf.
ADELA Huhum... dit is wel uw afspraak, Gusta.
GUSTA Mijn...?
MAURICE (steekt deur open) Mag ik eens iets vragen?
PAMELA (vliegensvlug) Smoel toe en deur ook! Gijse voyeur! (Gaat zelf naar binnen)
GUSTA (monstert Nestor die lachend weer in zijn rolstoel gaat zitten) Dus... die vent... is mijn... (trekt vieze grimas van walging)
NESTOR We zijn voor elkaar in de rollende wieg gelegd, dus waarom ook niet in een rollende stoel?
Pamela op uit zaaltje.
PAMELA (tot de onzichtbare Maurice in het zaaltje:) En gij blijft daar aan uw tafelke zitten en ge houdt u stillekes! Jà?! Héél stillekes! En dat ik u niet meer hoor! (Met klap deur dicht)
GUSTA (neemt Adela terzijde) Eigenlijk hé... eigenlijk feitelijk... Ik... euh... ik zie hem niet zo zitten...
ADELA Jamaar, hij zít ook niet altijd. Soms loopt hij ook rond. Hij kan beter stappen dan ge denkt.
GUSTA Ik bedoel dat ik mijn chat-partner eigenlijk heel anders voorgesteld had.
WERNER (die al die tijd door Nona geknuffeld werd) Ha! Wat hoor ik? Mevrouw houdt ook van chatten op internet?
GUSTA Ja... maar daar heb ik nu wel mijn bekomst van.
Pamela onmiddellijk bij Werner.
PAMELA Meneer, wilt gij u eens met uw eigen zaken moeien? Ge moet de andere klanten niet met moeilijke vragen lastig vallen.
GUSTA Mag ik ook iets zeggen?
PAMELA (bij Gusta) En gij gaat nu toch niet terugkrabbelen zeker? Enkel en alleen omdat meneer af en toe zijn rolstoel nodig heeft! 't Is nogal schoon van u. Eerst iemand het hoofd op hol brengen en als die dan goed zot van u staat hem als een blok cement laten vallen!
GUSTA Neenee, neenee, ik zal meneer zeker niet laten vallen. Zo ben ik niet.
NESTOR (glunderend) Da's genoteerd, mijn poepeloerepoezewoefke!
PAMELA (nerveus) Oooh!!!
ADELA Ja, Pamela, kom, ge moet u zo niet opwinden.
PAMELA (opgewonden) Ik wind mij toch niet op zeker?
ADELA (tot de klanten) Ze is alleen een beetje nerveus, ziede. De tijd van 't jaar.
Anouchka op.
ANOUCHKA Hoe zit dat nu met mijne Aperitief Maison?
PAMELA Ooh! Allee vooruit, de volgende! (Bij Anouchka) Meiske, 't zal werken worden. Uwe Maurice is tóch gekomen. (Duwt Anouchka richting zaaltje)
NONA (veert op) Maurice?! 't Is míjne Maurice! Hier! (Slaat hand boven op hoofd van Werner) Ik had hem wel anders voorgesteld, schuchterder en surtout zachtaardiger, maar mijne Maurice hier (slaat weer bovenaan zijn hoofd) blijft van mij! (Gaat kordaat zitten) Is't niet waar, mijn kerstboomke?! (Grijpt Werner stevig vast)
WERNER (weet te ontsnappen aan haar greep) Ah neen! 'k Heb liever... euh... (bij Anoushka)... dingske hier...
NONA Hoe durft ge, Maurice?!
WERNER En daarbij wat voor zever is me dat nu! Ik ben Werner en niet Maurice!
NONA Niks van! Ge maakt mij blaaskes wijs! Maar ik heb u wel door zenne, maneke! Ge wilt liever dié griet hebben dan mij! Omdat zij wat meer laat zien.
WERNER Maar da's niet waar!
NONA Gij wilt van mij af en daarom neemt gij een valse naam aan! Maar gij heet wèl Maurice! En daarmee basta!
GUSTA (is ondertussen door Nestor in een hoekje gedreven) Precies zoals mijne vent!
ADELA (in de war) Heet die ook basta?
GUSTA Nee, Maurice. (Tot Nestor) Ah nee! Mij niet opnieuw opscheppen.
WERNER Maar enfin, wat voor een zottekesspel is dat hier? Ik heet Werner en ik zal het u bewijzen ook! (Diept zijn portefeuille uit zijn binnenzak op)
PAMELA (hoe langer hoe zenuwachtiger, grist die portefeuille meteen uit zijn hand) Een portefeuille in uw zakken, da's te gevaarlijk! Ik zal ze voor alle veiligheid maar in de kluis steken.
WERNER Maar...
PAMELA Hopla! (Gooit portefeuille naar Adela)
ADELA (vangt portefeuille op) Ja, we hebben boven een grote kluis en dan zal er zeker niks verkeerd lopen met het geld. (Rent af trap, rechts)
WERNER Maar dat is ongeoorloofd! Ik eis mijn portefeuille terug!
NONA (grabbelt Werner vast) Ge krijgt míj terug.
WERNER Ah neen!
NONA (sleurt hem terug naar zijn stoel) Ge hebt mij al twee minuten, 36 seconden moeten missen. (Begint hem uitgebreid te knuffelen)
WERNER Ik zou u liever heel mijn leven missen.
NONA Zoiets moogt ge niet zeggen, mijn knotwilgske. Maar ja, ik moet daaraan wennen. Ik had een timide Mauriceke verwacht, breekbaar...
De deur van het zaaltje gaat langzaam open. Pamela, die al de tijd die deur in de gaten heeft gehouden, springt er naartoe.
PAMELA Holala! (Met smak deur dicht) Holalalalalààà! Hier gij! (Springt naar Anouschka) Zo, hier is ùw afspraak! (Opent deur en duwt Anoushka hals over kop binnen, roept naar binnen) Ge hebt nu alles wat ge nodig hebt! Riskeer het niet meer om hier het café nog binnen te komen!
GUSTA (volledig in een hoekje gedrumd, tot Nestor die voor haar in zijn rolstoel de weg blokkeert) Zeg eens, doet ge dat bij alle vrouwen, ze in een hoekske duwen?
NESTOR Kom hier, en geniet van míjn schoonste hoekske. (Probeert zijn arm om haar heen te slaan)
GUSTA Blijf van mijn lijf! (Kruipt over Nestor heen uit haar hoekske) Ik wil eens weten hoe dat zaalke d'eruit ziet. 't Is daar misschien veel veiliger.
PAMELA (houdt haar woedend tegen) Gij gaat niet in dat zaalke, begrepen! Daar in uwen hoek! En zit!
NESTOR (met open armen) Op mijne schoot!
GUSTA Nee!
PAMELA Doe wat ik zeg!
GUSTA Niet op zijne schoot!
NESTOR (komt uit rolstoel) Op mijnen troon, dan. (Wijst haar de rolstoel aan)
PAMELA Dat kunt ge toch niet weigeren hé?
Gusta gaat gedwee in de rolstoel zitten.
Ondertussen heeft Pamela een stapeltje menu's genomen. Komt bij Werner en Nona
PAMELA (nerveus door de toestand) Wilt u menu?
WERNER Ja, ik wil u nu! Maar ik denk dat mijne compagnon hier, dat niet goed zal vinden.
NONA (eerder ontgoocheld) Zie, dat is nu toch niet die schuchtere man die ik mij had voorgesteld. Gij zijt begot een echte lady-killer!
WERNER G'hebt het of g'hebt het niet hé.
PAMELA Neen, ik vroeg niet: wilt u me nu? Ik vroeg u: wilt u 't menu? (Geeft Werner en Nona elk een menu. Gaat dan naar tafeltje van Nestor en Gusta en geeft hen ook een menu) Alstublieft.
Adela komt naar beneden van trap, rechts.
ADELA Zo, uw portefeuille ligt veilig opgeborgen.
WERNER Ik zou ze wel hier graag bij mij hebben.
ADELA Preventie voor alles.
De deur van het zaaltje vliegt open. Anoushka komt binnen.
PAMELA Wat komt gij hier doen? Gij moet daar binnen zijn, bij uw afspraak!
ANOUSHKA Ik weet het wel, maar hij moet dringend naar het toilet. En de schrik zit er goed in omdat ge hem al een paar keer zo afgeblaft hebt. Daarom wou hij eerst dat ik u heel beleefd kwam vragen of het niet stoorde dat hij...
PAMELA (eerder geschrokken) Niks van! Hij màg hier niet binnen! Hij kàn hier niet binnen! En hij zàl hier niet binnen! (Naar de deur houdt de klink van de deur vast)
MAURICE (off, vanachter de deur) Maar ik moet echt!
ANOUSHKA Hoort g'het? Hij moet echt.
MAURICE (off, vanachter de deur) Ik kan echt niet langer wachten!
ANOUSHKA Hoort g'het? Hij kan echt niet langer wachten.
PAMELA Shit!
MAURICE (off, vanachter de deur) Ja, 't is voor dàt.
ANOUSHKA Hoort g'het? 't Is voor de shit.
PAMELA (vliegt plots uit) Jà, ik hóór het!
ADELA Ik geloof dat we met een probleemke zitten.
PAMELA Hebt gij er een oplossing voor?
ADELA Gewoonlijk hebt gíj die toch?
PAMELA Moet ik nu alles zélf doen?!
ADELA (heeft plots idee) Ja... jà, ik heb een oplossing. Toen ik daarstraks boven was heb ik de kamers eens gecontroleerd op orde en netheid.
MAURICE (off) Duurt dat daar nog lang?
PAMELA Knijpt uw billen toe!
ADELA Alles is in orde. Behalve één kamer. En daar moet dringend wat aan gedaan worden. 't is de kamer van Gusta. Daar ligt alles opengespreid.
GUSTA (inmiddels terug in de greep van Nestor) Ja, da's een goed idee! Ik moet mijn kamer gaan kuisen.
ADELA (wil Gusta rechtrekken) Kom maar.
GUSTA Ja, da's heel goed. Maar... (komt niet uit de greep van Nestor)
ADELA (slaat op Nestors handen) Af, gij! Straks.
Gusta komt recht en gaat onmiddellijk naar de trap. Af trap links. Pamela opent deur zaaltje.
PAMELA Allee kom, de pot op, gij!
MAURICE (komt ongemakkellijk, handen op de buik uit het zaaltje) Goed... goed, goed, goed.
PAMELA Dié kant. (Wijst deur toilet aan) Maar vlug hé en ziet dat ge de andere mensen niet stoort.
MAURICE Goed... goed, goed, goed. (Vlucht als een bange wezel de toiletten in).
NONA Zie, daar kan ik nu van genieten, zé. Voor mij is er niks schoner dan ne vent die zich als een bange hagedis gedraagt.
Ondertussen is Anoushka bij het derde tafeltje gaan zitten.
ANOUSHKA Ik heb er genoeg van. Ik voel er niks voor om met die kwibus in dat muf stinkende en slecht verwarmde zaaltje te blijven zitten.
ADELA Hela, wat scheelt er aan onze infrastructuur?
ANOUSHKA Muf stinkend en slecht verwarmd, of hoort ge niet goed?!
PAMELA 't Is volle zomer, dus moeten we niet verwarmen.
ANOUSHKA Maar er zijn geen vensters, 't is daar precies ne kelder.
ADELA (denkt aan iets) Pamela, zouden we daar dan onze wijnkelder niet van maken?
ANOUSHKA En nog iets: ik heb nog altijd mijne Aperitief Maison niet gekregen en als ik daar in dat zaaltje moet blijven zitten dan zal er helemaal niks van komen.
PAMELA Oké, ik zal de chauffage daar op het hardst gaan zetten.
ANOUSHKA Doe maar wat ge niet laten kunt.
ADELA Ik zal daar eens met een geurenbus spuiten.
PAMELA En ge krijgt direct uwen Aperitief Maison.
ANOUSHKA (wijst naar tafeltje voor zich) Zet hem hiér maar.
PAMELA Maar enfin...!
Gusta op van trap links.
ADELA Gusta?! Nu al!
NESTOR (rijdt zich onmiddellijk naar Gusta toe) Ha, eindelijk! (Staat op, wil Gusta doen zitten) Kom zet u. Relaxed.
GUSTA Mijn kamer is tiptop in orde. Zoals ge wel heel goed weet.
ADELA Neenee, 't was er ene chaos. Ge kunt dat op die korte tijd nog niet in orde gemaakt hebben.
GUSTA En ik heb eens goed nagedacht...
PAMELA Zou ik niet doen. Zou ik zeker niét doen.
NESTOR (verwachtingsvol) Over mij?
GUSTA Jazéker, over u. En ik heb besloten van hier te zitten. (Gaat zitten aan ander tafeltje, wijst naar andere kant) En gij... (doelt Nestor) Dié kant. Ver van mijn lijf.
ANOUSHKA En ik blijf hiér.
ADELA Gusta, hier... Dat kan niet... (haast zich naar deur toiletten)
PAMELA (bij Gusta) Ik weet een betere plek voor u, Gusta. (Trekt eensklaps Gusta recht)
GUSTA Maar...
PAMELA (duwt Gusta met zachte dwang naar deur zaaltje) Hier, in 't zaaltje.
GUSTA En mijnen aperitief.
PAMELA Die krijgt ge mee! (Hals over kop naar haar tafeltje, neemt er de aperitief en duwt die in Gusta's handen)
GUSTA Goed, dan blijf ik nog liever alleen hier.
PAMELA Juist. (Duwt Gusta met geweldige duw in zaaltje)
NESTOR (duwt zijn rolstoel naar zaaltje) Alléén! Gij? Niks van! Ik ga mee. Wij samen in die chambre séparé! Terwijl kunt ge mijn steenpuist uitknijpen. (Af zaaltje)
We horen Gusta gillen in het zaaltje.
ADELA (heeft ondertussen een paar menu's genomen, gooit die achter hen aan in het zaaltje) Hier ge kunt kiezen.
Adela smakt de deur dicht en blijft er voor staan.
PAMELA Wacht! Geen risico.
Pamela neemt een stoel en zet die onder de deurklink.
Off horen we Gusta regelmatig kreten slaken. Uit de toiletten kom Maurice bedeesd op.
MAURICE Goed... goed, goed, goed... Merci... (naar deur zaaltje) Zie, dat is een gemak.
ADELA Dat is 't gemak niet, ge komt er van.
MAURICE Neenee, ik bedoel: 't is een gemak dat ik er vanaf ben.
PAMELA Waar dient een gemak anders voor. Voor 't gemak.
MAURICE (tot Anoushka) Ah, zit gij hier?
ANOUSHKA Ja, en gaat gij maar weer naar de wijnkelder.
MAURICE Hein?
ADELA Nee, gaat maar zitten bij uw afspraak.
MAURICE Goed... goed, goed, goed... (naar tafeltje bij Anoushka)
ANOUSHKA Zeg dat 't niet waar is!
MAURICE (gaat zitten) Dit is hier toch een beter plaatske zenne. Alhoewel... (gluurt angstig naar de buitendeur) Die deur staat open... d'er kan zo iemand binnenkomen... stelt u voor dat die mij kent..
PAMELA (achter de toog, overschouwt de "troepen") Bon, en zit iedereen nu op zijn plaats?
ADELA Eindelijk kan jullie - en óns - weekend beginnen.
NONA (heeft al die tijd Maurice aangekeken) Zeg maar.... die stem... (tot Maurice) Meneer... uw stem...
MAURICE Euh?
NONA Is dat ùw stem?
MAURICE Ja... euh... zou kunnen...
NONA Da's diezelfde zachte stem... die ik gehoord heb toen... Hoe heet gij?
MAURICE Maurice... maar dat niet zeggen tegen iemand die gij niet kent hé. Want iemand die gij niet kent kan misschien míj kennen zonder dat ik die zélf ken omdat die hier is om mij te betrappen omdat ik mijn vrouw bedrieg en omdat ik haar ken.
NONA (veert op) Maar ze hebben mij bedrogen...
MAURICE Neenee, gíj niet.... ik heb mijn vroúw bedrogen... allee, nu nog niet... maar straks... als ik piepke-duik...
NONA Piepke-duik met mij! Want GIJ zijt het! En niet HIJ! (Wijst naar Werner, die instemmend knikt)
MAURICE Wat ben ik?
NONA De man van mijn dromen!!!!
Nona stort zich op de verbouwereerde, bange Maurice!
PAMELA Ah nee!
ADELA Ah nee!
MAURICE (onder de greep van Nona) Néé!
GUSTA (off uit zaaltje) Néé!!!!
ANOUSHKA Jàà! (Staat op, verwijdert zich van Maurice met Nona op zijn schoot)
WERNER Jàà! (Staat op, komt bij Anoushka)
DOEK
VIERDE BEDRIJF
Dit bedrijf begint waar het vorige eindigde. Nona zit nu naast een van angst versteven Maurice en knuffelt hem zowat plat.
NONA Oh, mijn knotwilsgke, mijn kerselaarke...
WERNER (tot Anoushka) Waar heb ik dat nog gehoord? Maar 't zal mij een zorg wezen, nietwaar schatteke?
ANOUSHKA En krijg ik nu eindelijk mijn Aperitief Maison alstublieft?
WERNER Ja, en voor mij ook nog ene. (Tot Anoushka) Dan kunnen we samen klinken, kom laat ons zitten. (Neemt Anoushka bij de arm en wil haar naar een tafeltje brengen)
ANOUSHKA (wringt tegen) Eigenlijk zou ik dit week-end wat rust willen.
PAMELA Dat kan niet met die in uw buurt. (Doelt Werner)
WERNER Ja, misschien hebt ge het een beetje moeilijk, maar ik wil u troosten.
PAMELA Ziedet.
WERNER (krijgt haar toch mee tot bij het tafeltje, laat haar plaatsnemen, kijkt terwijl in haar décolleté). Mijn liefde kan bergen verzetten.
ADELA Heuvelkes zeker, die van Erica. Want ziet hem loeren.
WERNER Ik ben de ideale man om de... euh... kloof die ons nog scheidt te overbruggen.
PAMELA Straks valt zijn oog in die kloof.
WERNER Geloof me, wij waren hier voor elkaar bestemd. Maar er zijn hier dames die weerwraak hebben willen nemen en zij hebben mij aan een verkeerde vrouw gekoppeld. Maar gij, schatteke, zijt het snoezeke van internet. Gij zat op mijn chatlijn.
ANOUSHKA Ik zat op uw wàtte?!
WERNER Chatlijn. Da's via internet op mijne computer.
ANOUSHKA Ik ken niks van computers, hoe zou ik er dan gaan opzitten?
WERNER Tuttuttut, mijn tutterke, ge moet niet zo tegenpruttelen als uw Frutteke aan 't woord is.
PAMELA (neemt Pamela terzijde) Pamela, kom es.
ADELA Wat nu weer?
PAMELA Gaan wij dat laten gebeuren, die rotzak van een Werner met die griet?
ADELA Zolang als Gusta hier maar niet op hare Maurice botst, kunnen we dit nog wel aan.
PAMELA Niks van. Zoiets kàn en màg niet. Het lag in onze bedoeling Werner te straffen voor alle dingen die hij met ons en met andere vrouwen heeft uitgespookt en zoals de zaken nu staan komt hij zelfs als overwinnaar uit de strijd. (Ze kijken om naar Werner en Anoushka)
WERNER (slaat glunderend en triomfantelijk zijn arm om Anoushka heen) Ik wist wel dat ge uw vrij weekendje nog een week zou uitstellen. Maak er samen met mij maar een ander VRIJ-weekend van.
ADELA Ziet dat af.
PAMELA Ik kàn het niet meer zien. Oké, dan gaan we onmiddellijk tot de actie over.
ADELA Wat zijt ge van plan?
PAMELA De grote middelen inzetten. (Gaat naar deur zaaltje)
ADELA Maar dàt gaat ge toch niet doen?!
Pamela neemt de stoel van onder de klink, opent de deur van het zaaltje. We horen gekrijs van Gusta. Zodra de deur geopend is, stormt Gusta de gelagzaal in.
GUSTA Aaaah! Maar die is oververhit!
NESTOR (rent, de rolstoel voor zich uit duwend, achter Gusta) Maar nee, mijne loezetoeter, ik wil u alleen maar kalmeren.
GUSTA Maar die geilt op mij! (Rent naar de andere kant)
PAMELA Gusta, kijk eens naar dat tafelke.
GUSTA (heeft geen oog voor haar) Ik moet naar 't toilet. (Rent toiletten in)
NESTOR 'k Ga mee, da's een goei plaats om te kalmeren. (Laat rolstoel staan, duikt ook toiletten binnen)
We horen Gusta off krijsen. Maurice zit er verbouwereerd bij.
MAURICE Maar.... dat... dat is mijn vrouw!
NONA Niet aantrekken, schat. (Begint hem weer te knuffelen)
MAURICE Nee niet doen! (Veert op)
NONA (veert op, grijpt hem onmiddellijk stevig vast) Waarom niet?
MAURICE (probeert weer los te komen) Als ze mij hier ziet?! (Weet zich los te rukken, rent naar deur zaaltje)
NONA (rent achter hem) Maar mijn denneboomke!
Maurice rent zaaltje in, Nona achter hem. Zodra ze verdwenen zijn, komt Gusta uit toilet gerend, achternagezeten door Nestor. Tijdens volgende replieken gaan Adela en Pamela achter de toog hun werk doen; glazen spoelen, afdrogen enz...
GUSTA Help!
NESTOR Ja, 'k zal helpen!
Gusta rent de trap op. Nestor rent Gusta achterna. Af trap links. Maurice komt uit zaaltje gelopen, Nona achter hem.
MAURICE Ah nee! Stop er nu mee!
NONA 't Begint nog maar juist.
MAURICE (rent hals over kop naar deur toilet, wil er binnen gaan, bedenkt zich) Ah neen! Gusta zit hier!
NONA En ik ga bij u zitten! Samen op 't WC... geweldig spannend!
ANOUSHKA Gewèldig... zeg dat wel.
WERNER En dat het er zal spannen...
Ondertussen loopt Maurice naar deur keuken.
MAURICE Ik kruip nog liever de soepketel in.
NONA En ik daarbij! Oók geweldig!
Maurice hals over kop keuken binnen. Nona achter hem. Zodra ze verdwenen zijn komt Gusta eveneens hals over de kop de trap afgerend, achternagezeten door Nestor.
NESTOR Maar allee, waarom blijft ge nu niet boven!?
GUSTA Ik heb u liever eronder!
NESTOR Dat standje is mijn specialiteit!
GUSTA Eronder... onder de GROND! (snelt zaaltje binnen)
NESTOR In een grot... samen in een slaapzak! (Achter haar binnen)
Zodra ze verdwenen zijn komt Maurice weer uit keuken gerend, achternagezeten door Nona.
MAURICE Maar nu is 't genoeg!
NONA Ja, als ge nu eens ophoudt met de marathon te lopen!
Gusta komt vanuit het zaaltje gerend, achternagezeten door Nestor.
GUSTA Ik heb er genoeg van!
NESTOR Zo een voorspel heb ik nog nooit meegemaakt.
Eensklaps staan Gusta en Maurice oog in oog met elkaar.
GUSTA Maurice!
MAURICE (meteen ongemakkelijk) Gusta...
NONA (tot Maurice) Kom hier!
NESTOR (tot Gusta) En gij hiér!
Nona wil Maurice grijpen en Nestor Gusta. Maar Maurice en Gusta vallen bang in elkaars armen.
GUSTA Help mij, Maurice!
MAURICE Help mij, Gusta!
GUSTA (slaat naar Nona) Af!
MAURICE (slaat naar Nestor) Af!
GUSTA (tot Maurice) Kom mee!
Gusta neemt Maurice bij de arm en trekt hem hals over kop de trap op. Af trap links.
NONA (tot Nestor) Kom mee!
Nona neemt grijpt Nestor bij de arm en trekt hem hals over kop mee de trap op, achter Gusta en Maurice aan. Af trap links.
Ondertussen is Anoushka aan haar tafeltje rechtgeveerd wanneer ze de naam "Maurice" hoorde.
ANOUSHKA Maurice? Is dat dan Maurice?
WERNER Ja, eindelijk! Dat is de Maurice van uw blind date. En ik ben Werner!
ANOUSHKA Werner?
WERNER Dat probeer ik u al de hele tijd te zeggen.
ANOUSHKA Werner?
WERNER Ja, gelooft ge me niet? Ik kan het u bewijzen. Alleen ligt mijn portefeuille met al mijn paperassen in de kluis.
ADELA Hier! (Gooit portefeuille terug) We hebben hier geen kluis.
PAMELA Nog niet.
Terwijl de volgende replieken gewoon doorlopen komen Gusta en Maurice terug de trap afgestormd. Gusta doet even teken en trekt Maurice achter haar mee, ze duikt met hem achter de toog waar ze zich bukken.
ANOUSHKA Dus míjn afspraak is toch gekomen.
WERNER En met wie heb ik dan eigenlijk een afspraak?
Op dat moment komt Nona van de trap gestormd, Nestor bij de hand achter zich meesleurend.
NONA Ze zullen hiér in zitten. (Naar deur zaaltje toe)
NESTOR En zeggen dat ze dachten dat ik niet kon lopen.
Nona en Nestor duiken het zaaltje binnen.
WERNER (kijkt hen na) Dat wijf, dat zie ik niet drect op Internet surfen. Maar wie is dan Tutter?
GUSTA (veert op achter de toog) Tutter?
WERNER (kijkt verwonderd Gusta aan) Gij?!
GUSTA Dan zijt gij Frut?
MAURICE (veert ook op, verbaasd) Hein?
GUSTA (monstert Werner) Frut?
WERNER (monstert Gusta) Tutter?
MAURICE Hoe? Kennen jullie elkaar?
GUSTA Nog niet, maar dat komt.
MAURICE Ah... maar...
ANOUSHKA Valt hem?
MAURICE Gij had hier dus een afspraak met die man?
ANOUSHKA Hij valt.
MAURICE En ik dacht dat ge met de vrouwengilde voor een weekend op reis waart.
ANOUSHKA Van vallen gesproken... zij door de mand...
MAURICE Dat na tweeëntwintig jaar huwelijk.
ANOUSHKA En dat valt tegen.
GUSTA Ja, na al die tijd hebt ge zo 't gevoel dat het gras aan de overkant wel eens groener zou kunnen zijn.
Nona en Nestor komen vanuit het zaaltje binnen.
NONA Daar!
Ze willen naar de toog bij Gusta en Maurice komen, maar Anoushka verspert hen de weg.
ANOUSHKA 't Zal nu wel al gaan zeker?
GUSTA Maar 't gras is helemaal nièt groener. Waar is uw kamer?
MAURICE (ongemakkelijk) Tja... ge weet dus dat ik hier een kamer heb.
GUSTA Waarvoor zijt ge anders hier?
MAURICE (ongemakkelijk) Voor... da... dat.... gr... groene... gras....
GUSTA De mijne is B 4.
Gusta trekt Maurice plots kordaat mee de trap op, af links.
WERNER Dat gaat daar stuiven.
ANOUSHKA Niks van. Die gaan hun huwelijksnacht nog eens overdoen, dat ziet ge toch.
NESTOR Béstuiving dus.
WERNER Allee, eind goed al goed! (Legt zijn arm triomfantelijk over Anoushka's schouder.)
ANOUSHKA (verveeld) 't Is niet waar hé, nu moet ik tóch nog werken.
ADELA 't Zal wel zijn.
PAMELA 'k Heb toch altijd gezegd dat 't zou marcheren.
NONA Nee, 't marcheert niét! Er was mij een vent beloofd! En als ik die... (doelt Maurice) niet kan krijgen omdat hij getrouwd is, zal ik de andere maar terug nemen. (Gaat tot bij Werner en Anoushka, bekijkt haar van boven tot onder, dreigend) Of hebt gij daar soms bezwaar tegen?
ANOUSHKA (komt meteen van onder Werners arm vandaan) Neenee, ik heb daar absoluut geen bezwaar tegen. Integendeel.
WERNER Hoe? En ik dacht...
ANOUSHKA Van denken wordt ge zot. (Tot Nona) Ik heb meer dan genoeg van die opdringerige lady-killer. En ik wil best eens een weekendje voor mij alleen. (Naar keuken) 'k Ga mij om te beginnen zélf een aperitief maison bereiden. Ik heb daar nog een goed recept voor.
ADELA Een goed recept? Welja, waarom niet!
Anoushka gaat de keuken in. Nona stort zich meteen op Werner.
NONA Komt gij maar terug in mijn armkes, mijne gesnoeide knotwilg met uwe knot.
WERNER Ah neen! Niet opnieuw!
NONA Maar ge zoudt content moeten zijn.
WERNER Ja, wrééd content! Ik ben hier weg! (Graait naar zijn valiesje)
NONA (houdt hem in haar greep) Probeert eerst met een klein kuske.
WERNER Niks van! (Kan zich losrukken, neemt zijn valiesje op)
NONA Op mijn kaak! En dan...
WERNER Gene second blijf ik hier nog langer.
Werner rent de deur uit.
NONA (achter hem aan) Maar zo gemakkelijk komt ge er niet vanaf. (Af buiten)
PAMELA (glunderend) Nee, zo gemakkelijk zal hij haar zeker niet ontkomen. (Gaat de deur dichtdoen)
ADELA (heft glas) Zo, dit is wel een echt happy-end. Maurice en Gusta verzoend, Werner die een lesje krijgt dat hem zijn hele leven zal heugen, geen rekeningen van Nona meer te betalen, Anoushka die dan toch nog haar aperitief zal krijgen en onze zaak die hoe dan ook toch nog wat klanten overhoudt. Onze eerste week is dan toch geen echte flop geworden. Wie kan er zich nu nog een beter einde indenken?
PAMELA Alleen jammer voor Nestor. (Kijkt naar de oude man die weer in zijn rolstoel is gaan zitten)
NESTOR Ja, 't is waar, ik mag op mijn kin kloppen. D'er is toch iémand die compassie heeft met mij.
Op dat moment vliegt de deur open. Egbert staat in het deurgat. Hij heeft nu een sjiek kostuum aan.
ADELEA (verwonderd) Egbert?! Wat komt gij hier doen? En zo sjiek?
EGBERT (kijkt goedkeurend in het rond) Knap! Heel knap! Ge hebt hier op korte tijd een standingvolle zaak van gemaakt.
NESTOR (staat op uit zijn rolstoel) Allee, als ge het goed vindt, zal ik ook maar eens mijn sjiek kostuum gaan aantrekken. (Gaat kaarsrecht en nu gedistingeerd de trap op, af rechts)
PAMELA Heeft die een sjiek kostuum?
EGBERT Natuurlijk heeft mijn vader een sjiek kostuum. Hij is helemaal geen sloddervos.
AD/PAM (tegelijk, verbouwereerd) Vàder?!!!
ADELA Is... is... Nestor uw vader?
PAMELA Zeg wacht es even... als dat hier een spelleke is... Zijt gij dan soms niet Olivier in plaats van Egbert...
EGBERT Inderdaad. Ik heb me uitgegeven voor een zekere Olivier. En ik heb een zekere Adela aangenomen als dienster.
PAMELA (verontwaardigd) Kust nu mijn... (maar herstelt zich meteen) ...huhum...
ADELA Maar waarom dan dit hele gedoe?
OLIVIER Ik ben dus de eigenaar van Barak Faunus. Maar van alles wat ik vorige keer over de Barak en over een "Olivier" heb verteld is verder niets waar. Ik ben niét dat dandy-achtige type dat zijn zaak verwaarloosde. Ik ben in werkelijkheid een bijzonder onhandige man die keer op keer probeerde om deze oude barak hier, die ik met mijn vaders centen heb gekocht, nieuw leven in te blazen. Maar ik besefte algauw dat ik zo onhandig was dat ik dit mij nooit echt zou lukken. En op mijn vader hoef ik ook al niet te rekenen, want die is nog onhandiger dan ikzelf. Daarbij heeft 'De Barak' vooral de warme hand nodig van een vrouw. Alleen een gevoelvolle vrouw kan de zaak tot een romantisch etablissement omtoveren, zodat mij droom - er een standingvolle zaak van te maken - echt waarheid kan worden. Maar dat was niet zo eenvoudig. Want er gebeurde keer op keer hetzelfde. Eventuele diensters werden zo overrompeld door het bouwvallige van de barak dat ze niet in mijn plannen geloofden en ze haakten af. Daarom had ik een list bedacht en het verhaal verzonnen van Olivier achter wiens rug de 'Barak' kon uitgebouwd worden. En kijk, dit systeem werkte wel. Adela en Pamela, jullie waren de eerste vrouwen die op mijn advertentie afkwamen en jullie lieten zich nu wèl overhalen om op eigen houtje de barak om te toveren tot een sjiek etablissement.
PAMELA (nu eerder geschokt) Dus als ik het goed begrijp zijn we er schonekes ingetuind. Gij hebt deze hele barak laten verbouwen en nu dat gebeurd is, komt gij het geld opstrijken! Wij zijn dus misbruikt! Schandalig gewoon!
Op dat ogenblik komt de oude Nestor - totaal onherkenbaar en in smoking van de trap.
NESTOR Neen, lieve schatten, jullie zijn helemaal nièt misbruikt.
EGBERT Er was gewoon geen andere manier om de herstellingen aan de Faunus te laten uitvoeren.
NESTOR Wees gerust, jullie zullen er financieel zeker niet slechter bij worden.
EGBERT Alles blijft zoals jullie van plan waren.
NESTOR Het geld van de klanten van het rendez-vous-huis dat jullie toch zélf uit de grond gestampt hebben, mogen jullie gerust houden.
EGBERT En de verdienste op de drank blijft zoals afgesproken: 20 procent voor jullie.
NESTOR Zo vaart iedereen er wel bij.
EGBERT Ik denk wel dat dit een oplossing is waar iedereen tevreden kan mee zijn. Of niet?
PAMELA (zichtbaar onder de indruk van de verschijning van Nestor) Wat een man!
NESTOR (schalks) Ja hé.
PAMELA Zie, maar dat begrijp ik nu niet... Waarom moest Nestor de hele tijd spelen alsof hij een zonderlinge oude man was, die ze niet alle vijf meer op een rijtje had?
EGBERT Om jullie in het oog te houden.
NESTOR En die rolstoel had ik er zelf bij verzonnen.
ADELA En die affaire van die steenpuist dan? Dat was toch wat overdreven. Zo'n steenpuist zou juist een reden kunnen geweest zijn om hier niét te blijven.
NESTOR Maar het is ook een bewijs dat jullie van aanpakken weten. Als jullie er de steenpuist bij wilden nemen, wisten we dat jullie doorzetters waren en dat was heel belangrijk. Egbert en ik wilden immers niet dat jullie er vandoor zouden gaan zonder dat de Barak eerst in orde was gebracht. En wellicht zouden jullie minder geneigd zijn om ervandoor te gaan, als ge ook nog de zorg over een oude, seniele man kreeg toebedeeld.
PAMELA Maar ge zijt dus helemaal niet seniel en ge zijt ook geen vrouwenzot?
NESTOR Natuurlijk niet. Dat met Gusta was alleen maar een spelletje. Ik probeerde me zo vies en zo opdringerig voor te doen opdat ze terug voor haar man zou kiezen, want ik weet wat echte liefde waard is. Mijn vrouw is jammer genoeg al jaren dood en dan weet ge pas wat ge mist.
PAMELA (nu dicht bij Nestor, ze ziet hem duidelijk zitten) Tegen wie zegt ge 't.
ADELA En gij, meneer Egbert...
EGBERT Laat die meneer maar vallen.
ADELA Gij zijt echt geen profiteur, Egbert? Ge wilt ons hier niet buitenzetten om zelf alle winst op te strijken?
EGBERT Hoe zou ik u hier nu buiten willen zetten. Zo'n schone vrouw op wie ik verliefd was van het eerste ogenblik dat ik haar zag.
ADELA (sprakeloos) Ver....
EGBERT (knikt bevestigend, komt dichter bij Adela) Huhum.
NESTOR (neemt plots hand van Pamela) Ja... dat... euh... dat kan voorvallen hé... verliefd worden... (kijkt Pamela aan)
PAMELA Bedoelt ge... gij... op mij???
De twee koppeltjes staan nu dicht bij elkaar op het ogenblik dat Gusta en Maurice van de trap komen.
MAURICE Amai, dat kon tellen.
PAMELA Wat?
GUSTA Maurice, ge moet zo niet uit bed klappen.
MAURICE Het ging er nog altijd even hevig aan toe als tweeëntwintig jaar geleden.
GUSTA Ge moet hem niet geloven zenne. We hebben het gewoon uitgeklapt. Voor de rest zijn we niet lang genoeg boven gebleven.
ADELA Dat was juist wat ik hier stond te denken.
MAURICE Maar van dat uitklappen heb ik wel dorst gekregen.
Ondertussen is Anoushka uit de keuken gekomen met een schotel vol 'Aperitief Maison', versierd met veel selder.
ANOUSHKA De nieuwe Aperitief Maison... met veel selder... potentieverhogend, snapt ge? (Bekijkt de drie koppeltjes) Maar als ik dat hier zo zie denk ik niet dat er nog veel selder nodig zal zijn.
Er wordt gelachen. Anoushka gaat rond met de schotel. Ze nemen allen een glas. Op dat moment komt Werner gillend binnengelopen, achtervolgd door Nona.
WERNER Maar wilt ge nu eens eindelijk van mijn lijf blijven!
NONA Kom hier mijn loezentoeter!
Werner rent de trap op. Nona achter hem.
PAMELA Daar moet hij nu juist naartoe lopen, naar boven.
ADELA Hij zal het wél nodig hebben!
Adela neemt als eerst haar selder en gooit die de trap op. De anderen doen lachend hetzelfde.
Ondertussen:
DOEK
