DERDE BEDRIJF:
(We horen typische warenhuis-kerstmuziek. Muziek fade-out. Het blijft donker op de scène. Dan horen we verwarde stemmen. Therèse bidt tussen de anderen door onzevaders en weesgegroeten.)
LIZZY: We zitten vast.
DOLF: Als ratten in de val.
ANGELINA: Ik voel dat het hier slecht gaat aflopen.
MARIA: Ge ziet dat in uw theeblaren, zeker?
ANGELINA: Ik zie niets, het is hier pikdonker.
LIZZY: Wat moeten we doen?
JEF: Ik zal het aan de vakbond melden…
MARIA: Daar zijn we nu niks mee.
FRANS: Als we het nog kunnen melden…
DOLF: Ik ben er zeker van dat die Frans hier achter zit, maar het zal hem niet helpen.
JEF: Ik heb een stopcontact gevonden.
ANGELINA: Viezerik! Haal uw vingers uit mijn neus!
FRANS: Amai, ik voel iets in mijn rug.
LIZZY: Dat is mijn boezem. Ik zal me efkes omdraaien.
FRANS: Laat maar, Lizzyke, hét stoort niet echt.
THERESE: Onze Vader, die in de hemelen zijt…
DOLF: Kent gij niets anders?
THERESE: Weesgegroet, Maria…
DOLF: Het is niet waar, hé. Als ik die Frans te pakken krijg, dan... dan...
FRANS: (Bang) Wat dan, meneer Dolf?
DOLF: Dat weet ik nog niet, maar het zal pikken!
(Jef steekt een aansteker aan, maar Frans blaast het vlammetje onmiddellijk uit.)
FRANS: Doe dat niet. Als hij mij ziet, dan gaat het pikken.
DOLF: Wat was dat daar? Ik zag licht.
FRANS: Nee, nee...
DOLF: Ik weet toch wat ik gezien heb, zeker.
FRANS: Dat was een... euh... glimwormke.
DOLF: Ne glimworm in een lift?
FRANS: Ja, we hebben al langer last van houtwormen... die... euh... in ‘t donker glimmen.
MARIA: (Sissend tot Frans) Als we hier willen uitgeraken, dan moeten we wel licht hebben.
FRANS: (Stil) Ge hebt toch gehoord wat Dolf gezegd heeft? Dat het ging pikken.
DOLF: Ik hoor mijne naam.
FRANS: Nee, nee...
DOLF: Ik weet toch wat ik gehoord heb, zeker. Iemand zei Dolf.
FRANS: Neenee… Ik zei golf… We zitten in een hittegolf.
DOLF: Een hittegolf? In het putteke van de winter?
FRANS: Ik wil maar zeggen, dat het hier heel warm is in de lift.
DOLF: Als gij nog iets zegt, dan ram ik uw tanden door uw strot…
FRANS: Amai, dat gaat pikken!
DOLF: Daar! Ik had u verwittigd!
(Er worden klappen uitgedeeld)
JEF: (Kermt) Au! Mijn kaak!
MARIA: Maar Jefke toch…
THERESE: Als iemand u op de linkerwang slaat, biedt hem ook uw rechterwang aan!
ANGELINA: Ik had gezegd dat het slecht ging aflopen.
LIZZY: ‘t Is dan nog ne verkeerde.
DOLF: Wie zegt er hier dat ik ne verkeerde ben? Wie? Als ik die te pakken krijg…
(We horen gerommel en gestommel.)
MARIA: Vooruit, Jef, steek uwen aansteker nog eens aan, dit is een noodgeval.
(Jef steekt zijn aansteker aan en op hetzelfde moment gaat het licht aan.)
LIZZY: Amai, Jef, serieuze allumeur!
JEF: En dan heb ik hem nog niet helemaal opengedraaid!
DOLF: Eindelijk…
THERESE: Mijn gebed werd verhoord.
DOLF: (Tot Frans) Vooruit, liftboy, zet dat spel in gang, anders gaat het hier pikken.
THERESE: Meneer, u vergeet blijkbaar dat het bijna Kerstmis en dan moet er vrede op aarde zijn.
DOLF: Kerstmis of gene Kerstmis, weet ge waar hij die kerstboom kan steken?
FRANS: (Hij tast naar zijn achterwerk.) Amai, dat gaat pikken.
MARIA: Als niemand initiatief neemt, dan kan dat hier nog lang duren. (Ze duwt op de liftknop.)
LIZZY: Er gebeurt niets.
(Maria duwt nog een paar keer op de liftknop.)
ANGELINA: Dat gaat hier slecht aflopen.
(Therèse valt weer op haar knieën. Ze heft de armen ten hemel.)
THERESE: We komen hier alleen nog uit met hulp van boven.
BOBO: Hallo? Hallo? Hoort ge mij?
THERESE: Mijn gebed is verhoord. Spreek, héer, uw dienares luistert.
BOBO: Mannekes, we zitten met een kortsluiting. De noodgenerator werkt, maar die is niet sterk genoeg om de lift weer in beweging te krijgen.
MARIA: ‘t Is niet waar, hé!
BOBO: ‘t Is wel waar.
LIZZY: Hoelang gaat dat duren?
BOBO: Een paar uurkes.
ALLEN: Een paar uurkes?
BOBO: Ja, we moeten daar een gespecialiseerde firma bijhalen.
FRANS: Dat wil zeggen dat ik hier nog een paar uurkes met Dolf De Wolf opgesloten zit.
DOLF: (Grijpt hem bij de nek) Hebt gij iets tegen mij, misschien?
FRANS: (Snakkend naar adem) Nee. Absoluut niet. Integendeel. U lijkt mij een fijn mens, een toffe kerel…
(Dolf lost zijn greep.)
MARIA: Wat moeten we nu doen?
THERESE: (Ze knielt en heft haar handen weer ten hemel.) Bidden... voor steun van nog hoger.
DOLF: Ik ben er zeker van dat die Frans hier achter zit. Als hij denkt zo te kunnen ontsnappen, dan zit hij er glad naast. Krijgen zal ik hem!
FRANS: Oeioeioei…
JEF: En warm dat dat hier is...
FRANS: Ja, ’t is hier om te pikken… euh… om te stikken.
MARIA: Doe dan iets uit.
JEF: Hoe gaat dat nu? Dan heb ik niets meer aan.
ANGELINA: Misschien schiet die lift dan wel in actie van ‘t verschieten.
MARIA: (Verliefd) Of ik schiet in actie.
DOLF: (Agressief, met gebalde vuisten) Of ik! Dat is hier verdomme precies een papschool.
LIZZY: Kalm, meneer Dolf, uiteindelijk is het hier zo slecht toch niet. We zitten allemaal gezellig dicht bijeen...
FRANS: Het is maar wat ge gezellig noemt…
LIZZY: En we moeten niet werken...
JEF: Dat is waar en met toestemming van de vakbond. (Hij begint een sigaretje te rollen.)
DOLF: Ik heb het hier veel te warm. Straks geraak ik nog oververhit. En als ik oververhit geraakt, dan...
FRANS: Hij blaast de aansteker uit als Jef zijn sigaret wil aansteken.) Niet doen, Jef. Hoort ge niet wat meneer Dolf zegt? Hij is nu al oververhit… .
MARIA: Ik wil dat hier met vaste hand in de hand houden zodat het niet uit de hand loopt, maar ik vrees dat ik daar mijn handen mee vol zal hebben en handen tekort zal komen…
JEF: (Tot Angelina) Gij moet den Dolf met uw vleugeltjes koelte toewuiven.
MARIA: Kan meneer Dolf niet beter efkes gaan liggen?
DOLF: Gaan liggen? Waarom?
MARIA: Dan kunt ge u beter ontspannen.
(Angelina en Maria begeleiden Dolf De Wolf naar de kribbe. Ondertussen wuift Angelina hem koelte toe.)
ANGELINA: Is het zo beter, meneer Dolf?
DOLF: Nee, dat gefladder werkt op mijn zenuwen. (Hij pakt de vleugels vast.) Die vleugels doen me trouwens aan mijn geliefkoosde hobby denken.
JEF: Vissen?
DOLF: Nee...
MARIA: Postzegels verzamelen?
ANGELINA: Karaoke?
DOLF: Nee, kiekens pluimen... terwijl ze nog leven.
FRANS: Dat moet plezant zijn.
DOLF: Heel plezant! Ik zal er eens direct aan beginnen, want het loopt hier vol kiekens.
(Hij briest over de scène rond.)
THERESE: Kalmeer, meneer Dolf, en bid tot Onze-Lieve-Heer, dat zal u goed doen.
DOLF: Dat kalmeert me zeker niet. Ik kalmeer alleen als ik iets kapot kan maken.
(Hij zoekt. Lizzy neemt de pop die het kindje Jezus voorstelt in bescherming.)
FRANS: Begin met die camera daar beginnen. (Hij wijst naar de videocamera.)
DOLF: Gij wilt dat ik geëlektrocuteerd word, zeker.
FRANS: (Uit het zicht van Dolf knikt hij ja, maar hij zegt…) Nee...
ANGELINA: Reageer u af op die kribbe.
THERESE: Dat zou heiligschennis zijn.
DOLF: Op zoiets stoms kan ik mijn woede niet koelen.
FRANS: Pak deze pop.
(Hij duwt Lizzy met de pop in de richting van Dolf De Wolf.)
DOLF: (Hij pakt Lizzy vast.) Dit popke vind ik een beetje te schoon om kapot te maken. (Hij geeft haar een klinkende zoen en duwt haar weg. We voelen dat Lizzy onder de indruk is van die kus.) Ik wil die Frans kapot maken, maar omdat die er niet is, zal ik iemand anders moeten kapot maken.
FRANS: Wie is er kandidaat, mannekes!
ANGELINA: Dat gaat hier slecht aflopen, ik voel het.
FRANS: Vooruit, we moeten meneer Dolf helpen, hét is tenslotte Kerstmis.
LIZZY: Ja, en dan wordt er ieder jaar een mens gekruisigd!
THERESE: Wat een goddeloosheid!
MARIA: Dat is niet met Kerstmis. Dat is met Pasen.
THERESE: Ook fout. Onze-Lieve-Heer werd op Goede Vrijdag aan het kruis genageld.
FRANS: Vooruit, Jef, doe niet flauw, stel u kandidaat.
(Dolf bekijkt Jef met een verwilderde blik. Die draagt het bordje "Kaspar" op zijn borst.)
DOLF: Mag ik u kapot maken, Kaspar?
(Jef verwisselt snel van bordje. Hij speelt nu Melchior.)
JEF: Ge zijt verkeerd.
DOLF: Hoe dikwijls moet ik hier nog zeggen dat ik niet verkeerd ben?
JEF: Ik bedoel. Ik ben Kaspar niet, ik ben Melchior.
DOLF: (Briest) Dan maak ik Melchior kapot.
(Jef neemt nu de plakkaat met Balthasar erop.)
JEF: ‘t Is Balthasar!
DOLF: Dan maak ik Balthasar kapot!
(Dolf grijpt Jef bij de keel en begint te knijpen. Jef rochelt. Maria snelt ter hulp.)
MARIA: Ge moet mijne Jef gerustlaten, die moet nog dienen.
DOLF: Het is zijn eigen schuld. Hij moet maar niet zeggen dat ik een verkeerde ben!
MARIA: Helemaal juist van boven zijt ge toch niet.
DOLF: (Hij blijft knijpen en Jef blijft rochelen.) Het spijt me, hét is niet persoonlijk. Maar er is iets in mij dat ik niet kan bedwingen.
LIZZY: Ik versta dat, meneer Dolf, ik heb daar soms ook last van.
FRANS: Ja, maar bij u vinden we dat niet zo erg, hé Lizzyke.
DOLF: Ik heb het nadeel dat ik dan altijd iets of iemand wil kapot maken.
JEF: (Rochelend) Ja, een voordeel is dat niet.
DOLF: Er is maar één ding dat mij kalmeert. Dat was vroeger ook zo. Dat was...
Allé, wat was dat nu weer?
JEF: Kunt ge misschien iets sneller denken?
DOLF: Het was een liedje. (Hij knijpt ondertussen ongeconcentreerd met één hand voort. Terwijl Dolf denkt, wisselt hij al eens van hand.)
ANGELINA: Dat kan kloppen, want muziek verzacht de zeden.
MARIA: Was het een kerstliedje?
DOLF: Dat weet ik niet meer, maar mijn moeke zong het ook met Kerstmis.
ANGELINA: Therèse, gij kent toch veel kerstliedjes?
THERESE: Natuurlijk...
MARIA: Zing er dan rap één... voor mijne Jef.
THERESE: O Denneboom...
FRANS: Dat niet! Dat pikt te hard.
DOLF: Dat was het trouwens niet.
THERESE: Stille nacht, héilige nacht... (Therèse zingt voort.)
MARIA: Was het dat?
DOLF: Nee, zeker niet. Daar krijg ik het nog meer van op mijn zenuwen. (Hij knijpt de keel van Jef weer helemaal dicht.)
ANGELINA: Dat gaat hier nog slecht aflopen, ik voel het.
DOLF: Wat hebt ge nu aan een stille nacht? Geef mij maar een wilde nacht.
LIZZY: Ik ken ook nog een schoon kerstliedje. (Zij begint de eerste maten van "Satisfaction" van The Rolling Stones te zingen.)
THERESE: Maar dat is helemaal geen kerstliedje.
LIZZY: Nee? Ons vake zong dat anders altijd met Kerstmis.
DOLF: (Hij heeft Jef inmiddels losgelaten. Die mag ergens is hijgend en puffend bekomen. Hij krijgt een kop koffie van Maria.) Dat is het!
(Hij begint samen met Lizzy "I can’t get no satisfaction" te zingen. Ze maken er een heel nummertje van. Na het nummer gaat Lizzy ergens apart zitten. Ze is in gedachten verzonken. Ze neemt niet meer deel aan de actie. Ze maakt allerlei berekeningen en tekeningetjes. Af ten toe denkt Lizzy hardop. De anderen reageren daar dan niet begrijpend op.)
BOBO: Mannekes, mag ik allemaal even uw aandacht?
MARIA: Is de lift gemaakt?
ANGELINA: Eindelijk!
THERESE: Dank u, héer!
BOBO: Daar wou ik het juist over hebben. Die depanneur kan nog wel efkes wegblijven.
FRANS: ‘t Is niet waar, hé!
BOBO: ’t Is wel waar!
JEF: Hoe is dat nu mogelijk?
BOBO: Hij staat in de file.
FRANS: Ik zou nu ook liever in de file staan dan in deze lift.
BOBO: Maar ik heb eens nagedacht.
FRANS: Dat moet zeer gedaan hebben...
BOBO: Ga eens allemaal links in de lift staan, dan gaat die rechts misschien een beetje omhoog en dan komt ze misschien los.
FRANS: Komaan, spoed u een beetje. Zoveel te rapper kunnen we hieruit.
ANGELINA: Ik voel precies dat het niet gaat lukken.
MARIA: Och, gij altijd met uw onnozele voorspellingen...
FRANS: Lizzyke, ‘t is hier te doen!
(Zij steeks al brabbelend en rekenend de scène over.)
LIZZY: Ik begrijp er niks van.
MARIA: Troost u, Lizzyke, wij ook niet.
LIZZY: Ge hebt een boom en ge hebt een stam. Wat krijgt ge dan?
JEF: Een boomstam natuurlijk.
LIZZY: Dat is het niet, maar het trekt er wel goed op. Ik heb het bijna, ik voel het!
ANGELINA: Amai, ons Lizzy doet raar.
MARIA: ‘t Moeten niet altijd dezelfde zijn die raar doen, hé Angelina.
FRANS: (Hij drukt op de liftknop.) Er gebeurt hier niks.
ANGELINA: Wat hadt ge gedacht met een idee van den Bobo?
BOBO: Let op, hé Angelina. Ge moet uw eindejaarspremie nog krijgen!
MARIA: Ge hebt misschien niet hard genoeg geduwd.
FRANS: Doe het zelf als ge het beter kunt.
(Maria drukt op de knop, maar er gebeurt niets.)
MARIA: Ziet ge wel?
BOBO: Staat iedereen wel dicht genoeg bij elkaar?
MARIA: Vooruit, Jef, komt gij maar dicht tegen mij staan. Helpt het niet, dan is het toch plezant.
BOBO: Ge moet nog dichter bijeen staan.
(Ze gaan allemaal wat dichter bij elkaar staan. Dolf staat vlak naast Frans. Hij snuift.)
DOLF: (Weer opgewonden) Wat ruik ik hier? Mensenvlees!?
ANGELINA: Oei… Komt dat zinnetje niet uit het sprookje van Roodkapje en de Wolf?
MARIA: Nee, dat komt uit Klein Duimpje en de reus…
FRANS: Ik voel mij als het eerste deel van de laatste titel…
DOLF: Maar ik ben het laatste deel van de eerste titel! En wolven rieken heel goed… (Snuift diep) Ik ken die geur. Dat is de parfum die Marianneke gebruikt. (Hij ruikt nu echt aan Frans.)
FRANS: Maar ik ken geen Marianneke. Echt niet!
DOLF: (Hij grijpt Frans vast.) Ik wil niet dat de naam van Marianneke ijdel in de mond genomen wordt.
THERESE: Zweer niet ijdel, vloek noch spot.
DOLF: (Hij begint te knijpen.) Gesnopen?
FRANS: Jaja, ik zal de naam van dat Ma...
DOLF: Wablief? (Dolf begint harder te knijpen.)
FRANS: Ik zal de naam van dat madammeke nooit meer uitspreken.
(Vanaf nu zal Frans te pas maar vooral te onpas het woord "Marianneke" BIJNA uitspreken zodat Dolf hem telkens weer naar de keel grijpt. Frans moet steeds opnieuw een uitleg verzinnen om zijn vel te redden.)
DOLF: Ik versta niks van dat gebrabbel. Kunt ge niet duidelijker spreken?
(Frans begint in paniek en met toegeknepen keel "I can’t get no satisfaction" te zingen.)
DOLF: Dat is veel beter. (Hij streelt hem overdreven vriendelijk over zijn hoofd.) Druk nu maar op dat knoppeke, liftboy.
(Frans drukt op de liftknop, we horen gekraak. Even is er hoop. We horen dat aan het "Oooh- en Aaah-geroep" van de acteurs. Het licht flitst even aan en uit, maar uiteindelijk gebeurt er niets.)
BOBO: Het spijt me, mannekes, maar de poging is mislukt.
MARIA: Ik had efkes schrik dat we te pletter gingen storten.
BOBO: Het is beter dat ge u weer verspreidt.
FRANS: Hopelijk moet ge binnenkort mijn assen niet verspreiden. Want als ik hier nog lang met Dolf De Wolf in de lift moet staan...
ANGELINA: Dan gaat dat niet goed aflopen.
BOBO: Mannekes, laat het eens een beetje vooruitgaan. Als die lift te lang teveel gewicht aan ene kant moet dragen, dan kunnen de kabels breken. (Ze stormen allemaal naar de andere kant.) Als dat voor links zo is, dan is dat voor rechts ook zo, hé slimmekes. Behalve in de politiek. (Hij lacht luid met zijn eigen mopje.)
JEF: Het lachen zal hem wel vergaan. Als ik de vakbond deze lift laat afkeuren...
MARIA: En in ’t vervolg mag hij de lift zelf kuisen. Ik durf dat niet meer.
(Ze verspreiden zich. Lizzy eist de aandacht weer op).
LIZZY: (Mijmerend) De vader van Jantje had twee zonen en een dochtertje: Pif, Poef en...
ALLEN: Paf!
LIZZY: Nee, dat was het niet.
FRANS: Probeer het eens met een voornaam. Jean-Mar...
(Dolf vliegt op Frans af en grijpt hem bij de keel.)
DOLF: Ik heb al gezegd dat ge de naam van Marianneke niet ijdel moogt gebruiken.
FRANS: Maar ik had het niet over Marianneke. Ik had het over Jean-Marie Pfaff.
DOLF: (Hij laat Frans los en legt zijn kleren weer wat in model. Frans hapt naar adem.) Dan is het goed.
LIZZY: Nee, dat was het ook niet. Het was iets met twee zonen en een dochterke. Maar het waren andere namen. (Lizzy gaat weer ergens apart zitten.)
MARIA: Volgens mij is Lizzy zot aan het worden.
ANGELINA: Misschien lijdt ze aan claustrofobie.
JEF: Welke bie?
ANGELINA: Aan claustrofobie. Dat wil zeggen dat ze schrik heeft in kleine ruimten. Veel mensen hebben daar last van in een lift.
MARIA: Eerlijk gezegd, ik ben het hier ook beu.
FRANS: En ikke niet, zeker! Bobo, gaat dat hier nog lang duren?
BOBO: Ik ben er niet.
MARIA: Zeg Angelina, gij kunt toch in de toekomst kijken?
ANGELINA: Ja…
MARIA: Kunt gij dan niet zien hoe dat hier gaat aflopen?
ANGELINA: Dat zal niet gemakkelijk zijn. Ik heb hier geen theeblaren.
MARIA: Kunt gij de toekomst alleen voorspellen met theebladeren?
ANGELINA: Nee, met tarotkaarten gaat dat ook.
JEF: Pakt die dan.
ANGELINA: Die heb ik niet mee in de lift genomen.
MARIA: En sterren zijn er ook niet.
DOLF: We kunnen natuurlijk altijd iemand sterrekes laten zien.
FRANS: Daar kunt ge best de drie koningen voor gebruiken. Die volgden tenslotte een ster.
THERESE: Stella duce!
MARIA: Ik heb gene Stella, alleen koffie met iets in.
THERESE: Stella duce wil zeggen: de ster zal hen leiden.
DOLF: En lijden zal hij!
(Hij stormt op Jef af. Ze spelen even een kat-en-muis-spelletje.)
MARIA: Waarom moet mijne Jef weeral het slachtoffer zijn?
JEF: Dat vraag ik mij ook af. Tenslotte heb ik niet geprutst aan dat schoon kind... Die… Allé, hoe heet ze nu weer?
FRANS: Mar...
(Dolf vliegt weer naar zijn keel. Ondertussen begint Jef een sigaretje te rollen.)
DOLF: Ik heb al honderd keer gezegd da ge die naam niet ijdel moogt gebruiken.
FRANS: Ma... Ma.. Marina... Marina... Marina... (Frans zingt de eerste maten van de gekende hit van Rocco Granata.)
ANGELINA: Ik wist niet dat gij zo’ne grote fan van Rocco Granata waart.
FRANS: Ja, eerst was ik een grote fan van Mar... (Dolf wil weer naar zijn keel vliegen, maar Frans is hem dit keer te vlug af.) Marva... Ma... (Weer beweging van Dolf) Maar toen die stopte ben ik fan van de voetbal geworden. Van Mar… Mar… (andermaal beweging van Dolf) van Maradonna. Amai, dat was op het nippertje! Geef mij maar een koffie met iets in… om te bekomen.
MARIA: Alstublieft! (Ze geeft hem een koffie. Frans wacht even. Maria doet er ostentatief een klontje in.) Zo, nu is er iets in.
FRANS: Ik had eigenlijk aan iets anders gedacht.
MARIA: Had dat dan gezegd! (Nu doet ze wat melk in de koffie.)
JEF: (Tot Angelina) We moeten iets doen, anders gebeuren er hier ongelukken.
ANGELINA: Ik kan natuurlijk altijd proberen in trance te gaan. Maar dan heb ik een medium nodig.
MARIA: Spijtig, maar dan kan ik niet helpen, want ik heb ne small.
FRANS: En ik heb ne large…
MARIA: Van nek, zeker…
ANGELINA: Misschien lukt het ook wel zonder medium, want we zitten hier tenslotte al een stukske boven de grond.
MARIA: We kunnen het altijd proberen.
ANGELINA: Kom hier dan allemaal samen met mij rond het kribbeke staan…
THERESE: Ik betwijfel of Onze-Lieve-Heer ketters als gij gaat helpen.
MARIA: Ketters? Ik ben verdomme (Therèse slaat een kruisteken) Maria.
FRANS: En ik de heilige Jozef. Miljaardedju! (Therèse slaat weer een kruisteken.)
ANGELINA: Zeg, mannekes, komt er nog wat van? (Ze komen rond de kribbe staan. Jef wil zijn sigaret aansteken.) Tijdens mijn sessies mag er niet gerookt worden.
JEF: Waarom niet?
MARIA: Dan moeten de geesten hoesten.
ANGELINA: Die rook kan ons uit onze concentratie halen.
FRANS: Ik zal anders eerst nog eens op het knoppeke van de lift duwen. Het is al lang geleden dat we dat nog eens geprobeerd hebben.
JEF: Dat is een goed idee, misschien is de lift intussen al wel gemaakt.
(Frans duwt op de knop. Er gebeurt niets. Ondertussen gaat het gesprek voort.)
MARIA: Niet zeveren, hé mannekes. Als de lift gemaakt was, dan zou den Bobo ons wel verwittigd hebben...
BOBO: Ik ben er niet...
FRANS: Ah nee, want die is er niet.
(Ze staan nu allemaal rond de kribbe. Alleen Lizzy is blijven zitten.)
JEF: Moet Lizzy niet meedoen?
ANGELINA: Lizzy is volgens mij al in trance. Die zal ons niet storen.
DOLF: Komt er nog wat van? Ik wil eindelijk wel eens weten waar die Frans uithangt. Dan kan ik hem duidelijk maken dat hij met zijn pikkels van mijn Marianneke moet blijven.
ANGELINA: Is iedereen klaar?
ALLEN: Ja...
FRANS: Nee...
ANGELINA: Geef elkaar de hand...
FRANS: Gaan we zoals de kleine kinderen een rondedanske maken?
THERESE: Zo ge niet wordt als deze kinderen, zult ge het Rijk Gods niet binnengaan.
MARIA: Dan zijt gij goed bezig, Therèse.
ANGELINA: Is het nu gedaan met zeveren?
DOLF: Of moet ik er mij eens mee moeien?
ALLEN: Nee…
ANGELINA: Sluit dan uw ogen en concentreer u op uw diepste gevoelens.
(Maria betast Jef die naast haar staat. Haar handen omsluiten zijn keel. Jef denkt natuurlijk dat Dolf De Wol toeslaat. Hij begint dan ook te zingen...)
JEF: I can’t get no satisfaction...
(De ogen worden weer geopend. Ze stellen vast dat Maria haar handen om de nek van Jef gelegd heeft.)
JEF: Ik dacht dat Dolf me weer bij mijn keel had. Ik had nochtans niet... (bedenkt zich dan) de naam gezegd die ik niet mocht zeggen.
MARIA: Het is allemaal mijn schuld. Ik concentreerde me een beetje teveel op mijn diepste gevoelens.
JEF: En pakt ge me daarom bij mijn nekl?
MARIA: Hebt ge liever dat ik u ergens anders vastpak, deugniet?
DOLF: Komt er nog iets van, stelletje kletswijven?
ANGELINA: Iedereen klaar?
ALLEN: Ja…
ANGELINA: Dan beginnen we opnieuw.
(Iedereen gaat weer klaar staan, hand in hand en met gesloten ogen.)
ANGELINA: Wacht eens efkes, ik was daarjuist nog iets vergeten te zeggen. Als ik in trance ben, dan is het niet meer Angelina die tot u spreekt, maar dan is het onze gemeenschappelijke astrale stem die uit mijn mond begint te vloeien.
MARIA: Wat wilt ge daar nu eigenlijk mee zeggen?
ANGELINA: Dat ik in trance geen controle heb over wat ik zeg.
JEF: Anders wel?
ANGELINA: Dan geef ik de diepste geheimen van onze zielen bloot.
THERESE: Zolang ge maar niks anders blootgeeft.
FRANS: Ik weet niet of dat wel zo’n goed idee is. Mijn diepste geheimen zijn nogal privé. (Hij wijst naar Dolf. Frans zal door een aantal onnozele opmerkingen de boel proberen te saboteren.) Ik zou liever niet mee doen…
(Frans probeert er vanonder uit te muizen, maar Dolf grijpt hem bij zijn kraag.)
DOLF: Blijven staan, makker! (Tot Angelina) En gij, doe voort, voor ik mijn geduld verlies.
ANGELINA: Is iedereen klaar?
ALLEN: Ja…
FRANS: Nee…
ANGELINA: Hier gaan we dan! (Iedereen staat er weer hand in hand en met gesloten ogen bij). Ik zie... Ik zie...
FRANS: Ik zie niets, want mijn ogen zijn toe.
DOLF: Als ge nog van die onnozel opmerkingen maakt, timmer ik ze toe. Dat spaart u vannacht een hoop werk, want dan moet ge ze niet meer dichtdoen…
ANGELINA: Nu moeten we weer opnieuw beginnen. (Ze gaan weer allemaal in houding staan.) Ik zie... ik zie... een gevaar dat boven ons hangt... en dat valt.
MARIA: Dat is zeker de lift!
THERESE: Jezus, Maria, Jozef!
DOLF: Allemaal kop en ogen dicht!
LIZZY: Wacht eens efkes! (Iedereen kijkt naar Lizzy.) Als x dezelfde moeder heeft als y…
FRANS: Amai, zo ingewikkeld zijn de theorieën van Lizzyke anders nooit.
LIZZY: …dan zijn x en y…
MARIA: Broers…
LIZZY: Nee…
ANGELINA: Zussen…
LIZZY: Nee, dat is het ook niet.
MARIA: Wat zijn ze dan?
LIZZY: Het ligt op het puntje van mijn tong.
FRANS: Steek uw tong eens uit. Misschien zie ik het liggen.
THERESE: Dan zijn x en y broer en zus!
LIZZY: Dat is het, en die boomstam van daarstraks moet een stamboom zijn. (Ze zwijgt en begint weer berekeningen te maken.)
DOLF: Kunnen we nu eindelijk voortdoen?
ALLEN: Ja…
FRANS: Wacht eens efkes! Mijn neus jeukt.
DOLF: Gij werkt serieus op mijn zenuwen. Volgens mij probeert gij den boel hier opzettelijk te saboteren.
FRANS: Nee, nee, meneer Dolf. Ik ga er volledig in op… Zie maar… (Hij knijpt zijn ogen stijf dicht.) Ik zie... Ik zie... (Hij doet zijn ogen even open om te kunnen zeggen wat hij ziet. ) Ma... Ma... Ma... (Hij wil Maria zeggen, maar dan beseft hij dat het woord Maria met dezelfde letters begint als Marianneke. Hij begint te stotteren.)
DOLF: Als ge die naam durft uit te spreken...
FRANS: (Nu met wijd ogengesperde ogen) Ik zie een Maria, en nog een Maria, en nog een Maria.
ANGELINA: Het lijkt me beter dat ik weer overneem, nietwaar meneer Dolf?
DOLF: Haast u maar voor ik helemaal ontplof!
ANGELINA: (Snel) Ik begin al, meneer Dolf. (Angelina loert regelmatig om te kunnen zeggen wat ze ziet.) Ik zie... Ik zie... drie koningen in één lange onderbroek. Ik zie ook het boze oog... Het boze oog van Bobo... Bobo is slecht... Ik zie ook nog 3 Ma… (ze aarzelt even) Maria’s… (Jef opent zijn ogen en is verbaasd dat Dolf De Wolf niet reageert. Hij stoot Maria aan en wijst naar Dolf. Die is echt in trance, net als Frans en Thérèse. Zij maken grote, draaiende bewegingen met hun hoofd en hun geopende ogen staren naar één punt. Ze maken er Angelina attent op. Ze beginnen te lachen.) Ik zie een timmerman op wie de boze wolf zo dadelijk gaat timmeren. (Weer gelach)
MARIA: Ik zie... ik zie... drie onnozelaars.
ANGELINA: Die kompleet in hogere sferen vertoeven… (Frans, Dolf en Therèse maken rare bewegingen en zien er alle drie op hun eigen manier zielsgelukkig uit.) Ik zou wel eens willen weten wat ze denken
FRANS: (Volledig in trance, begint luidop te praten) Oh… ik kan ze zien… Ik kan ze voelen… Ik kan ze ruiken… Mijn Ma… Ma…
(Dolf De Wolf, onmiddellijk uit trance, grijpt hem bij de keel zodat ook Frans niet meer in trance is. Alleen Therèse blijft in trance. Haar zinnetjes worden er tussengegooid.)
FRANS: Ma... Ma... Madeliefjes...
THERESE: Bemin de enige ware God en bemin uw naaste als uzelf.
DOLF: (Hij laat Frans weer los.) Als gij niet oplet, dan gaat gij nog ma... ma... manken. (Hij merkt nu dat de baard van Frans vals is.) Wacht eens efkes! Dat is het wat ik heel den tijd aan u miszag. Dat is geen echte baard. Gij verstopt iets... uw gezicht...
THERESE: Voor de enige en ware God kan niemand zich verbergen.
FRANS: Ik verstop niks. Ik heb gewoon van dat heel licht en pluizig haar. Engelenhaar. Ik ben daarmee geboren.
DOLF: Met nen baard, zeker? (Hij rukt de valse baard af.) Dacht ik het niet! Ik ken u! Gij zijt de Frans.
FRANS: Nee, nee… Ik ben de François. Nietwaar, dames?
ANGELINA: Dat is waar.
MARIA: De Frans heet eigenlijk François.
DOLF: Frans of François, dat blijft mij gelijk. Ik maak hem kapot. (Dolf grijpt Frans weer bij de keel. Die begint "I can’t get no satisfaction" te zingen.)
FRANS: Komaan, ma... ma... (Dolf knijpt harder) mannekes, zing eens mee.
(De anderen gehoorzamen. Dolf blijft echter knijpen.)
ANGELINA: Nu helpt niets meer.
MARIA: Alleen bovennatuurlijke krachten kunnen nog redding brengen.
ANGELINA: Thérèse moet kunnen helpen. Zij zal met al haar heilig gedoe wel een streepje voor hebben bij die van hierboven.
MARIA: Vooruit, Therèse, ontwaak! Dit is een noodgeval!
THERESE: (In trance) Ontwaak, kleingelovigen, want het einde is nabij.
MARIA: Als we hier niet rap iets doen, dan is het einde inderdaad nabij.
ANGELINA: Geef haar ne straffe koffie dat helpt.
MARIA: Ik vlieg al.
(Maria geeft Therèse een koffie. Ze giet er ostentatief een flinke scheut cognac bij. Daarna klopt ze wat op de wangen van Therèse om haar te doen ontwaken.Jef en Frans zingen ondertussen kreunend en rochelend voort.)
DOLF: Stop met dat onnozel gekweel! Mijn moeder zong dat liedje vroeger ook maar twee keer. Den derde keer hielp dat niet meer. Integendeel, dan werd ik daar nog woester van.
MARIA: Nog woester?
FRANS: (Met dichtgeknepen keel) Help! Stop die ma... ma... maniak!
ANGELINA: Vooruit, Jef, gaat de Frans helpen. Gij telt tenslotte voor drie.
JEF: Dat gaat niet. Kaspar is een gewetensbezwaarde, Balthasar is in ziekenkas en Melchior kan niet tegen bloed.
MARIA: Therèse, gij zijt de enige die ons nog kan redden. Doe iets!
THERESE: (Ontwaakt uit haar trance) Wees gegroet, Ma...
ANGELINA: Dat bedoelen we niet. Echt helpen.
THERESE: Bidden helpt echt. Als ge er maar in gelooft...
MARIA: Dat kan zijn, maar we hebben er geen tijd voor. Tegen dat die van hierboven beseft dat hij moet helpen, is de Frans al dood en begraven. (Frans laat een doodsreutel horen.)
ANGELINA: Als de magische krachten niet helpen, dan moet ge de brute kracht bovenhalen.
MARIA: Komaan, Therèse, laat den Dolf maar eens voelen hoe goed dat gij karate kunt!
(Therese gaat naar Dolf en buigt.)
JEF: Wat doet gij nu?
THERESE: De tegenstander groeten. Dat hoort zo bij karate.
MARIA: Laat al dat gedoe maar achterwege! Komaan! Met uw felste kreet er tegenaan!
THERESE (Nu gaat ze in een gevechtshouding staan en roept...) Chinese rijsttafel voor vier... (Ze loopt aan, stopt even en roept dan…) ...voor acht personen!
(Ze stormt op Dolf af. Net als ze hem een slag wil geven, wordt ze onderbroken door Lizzy die echt in trance is. Zij staat daar met open armen, ze beweegt haar hoofd in kringetjes en haar geopende ogen staren naar één punt.)
LIZZY: Ik heb het!
MARIA: Wat hebt ge?
LIZZY: De oplossing van mijn probleem.
ANGELINA: Welk probleem?
LIZZY: Als mijn vake altijd "I can’t get no satisfaction" zong en het moeke van Dolfke zong dat liedje ook, dan wil dat zeggen... (Ze kijkt liefdevol naar Dolf en gaat naar hem.)
ANGELINA: Dat Dolfke en Lizzyke broer en zus zijn.
MARIA: Nu dat ge ‘t zegt, ze trekken op elkaar.
FRANS: Daarom sprak Lizzyke heel de tijd in raadsels.
THERESE: Dat dit juist met Kerstmis moet gebeuren. Dat kan geen toeval zijn. Dank u, héer! (Ze gaat vastberaden naar Dolf. In plaats van een karateslag geeft ze hem een kruisje op zijn voorhoofd.)
DOLF: Ik heb een zus! Ik heb een zus! Dit is de mooiste dag van mijn leven. (Hij begint te snikken.) Ik verdien zoveel geluk niet. Ik ben een onwaardige bruut.
THERESE: Uw zonden zijn u vergeven, mijn zoon.
DOLF: Meent ge dat?
THERESE: Natuurlijk, er is niets zo gemakkelijk als zonden vergeven.
DOLF: Dat is een mirakel. Een kerstwonder! Ik voel me herboren! (Hij steekt zijn armen uit en loopt naar Frans. Die houdt veiligheidshalve zijn handen aan zijn keel.) Frans, vriend, vergeef me want ik heb misdaan.
FRANS: Eigenlijk ben ik het die aan u vergiffenis moet vragen. Tenslotte heb ik uw Ma... Ma... (Hij begint gewoontegetrouw weer te stotteren.)
DOLF: Ge moogt die naam nu gerust zeggen.
FRANS: Tenslotte heb ik uw Marianneke verleid.
DOLF: (Hij pakt Frans stevig vast. Die heeft toch nog een beetje schrik.) Alles is vergeten en vergeven.
FRANS: Ik beloof u dat ik in heel mijn leven geen vinger meer naar Ma... Ma... Marianneke zal uitsteken. (Een innige omhelzing)
DOLF: Ik voel me een nieuwe mens, vervuld van goede voornemens!
THERESE: Dat is typisch voor Kerstmis. Elk jaar opnieuw worden er mensen met goede voornemens vervuld!
JEF: Ongelooflijk...
ANGELINA: Ik wist het dat het goed ging aflopen. Ik heb het altijd gezegd.
(Lizzy staart nog steeds in trance voor zich uit. Ze wil iets zeggen en doet haar mond als een vis open en toe. Maria gaat naar haar.)
MARIA: Zeg het maar, kindje, hét zal u goed doen.
FRANS: Ja, gooi het in de groep.
LIZZY: Als mijn vake en Dolf zijn moeke altijd "I can’t get no satisfaction" zongen, dan wil dat zeggen, dan wil dat zeggen dat...
ANGELINA: Komaan, Lizzyke, ge kunt het.
LIZZY: Dan wil dat zeggen... (Plots uit trance) ...dat mijn vake en Dolf zijn moeke hetzelfde liedje zongen.
DOLF: Hoe?
MARIA: Is dat alles?
JEF: Ik snap er niks van.
FRANS: Zo moeilijk zijn de theorieën van Lizzyke nochtans niet.
BOBO: Hou u vast aan uw bretellen, de lift is gerepareerd en ze komt weer omhoog.
DOLF: Beter laat dan nooit!
THERESE: Eindelijk! Mijn gebed werd verhoord.
ANGELINA: Ik heb altijd voorspeld dat het goed ging aflopen.
MARIA: Ik had hier anders nog gerust wat langer met mijne Jef willen zitten.
JEF: Ik ook met u, Maria...
MARIA: Echt waar?
JEF: Ja...
MARIA: Betekent dat...?
JEF: Ja... Ik weet dat ik ne gezworen vrijgezel was, maar met u lief en leed delen, Maria, dat lijkt me toch ook vrij gezellig. Misschien kunnen we nu een echtpaar worden zodat we ook echt kunnen…
THERESE: (Onderbreekt) Let op uw woorden Jef. Het is nog altijd Kerstmis!
MARIA: Ge hebt dat schoon gezegd, Jefke. Ik smelt helemaal. (Ze kussen. Nadien blijven ze bij elkaar staan en fluisteren nog wat lieve woordjes in elkaars oren.)
FRANS: Ma... Ma...
DOLF: (Hij geeft hem een vriendschappelijke schouderklop.) Speek het uit, vriend.
FRANS: Mag ik ook iets zeggen?
DOLF: Ik zal eens iets zeggen. Ik weet niet wat Marianneke in u gezien heeft, maar als ze mij bedrogen heeft, dan zal ze mij toch niet zo graag zien. Ik denk dat ze u liever ziet, Frans.
FRANS: Denkt ge?
DOLF: Ik ben er zeker van. Daarom, vriend Frans, schenk ik u mijn Marianneke.
FRANS: Dat is een edelmoedig gebaar. (Hij pinkt een traan weg.) Dat pakt me... Maar wat gaat gij dan doen?
DOLF: Ik ben blij dat Lizzy mijn zus niet is, want ik zie haar wel zitten.
LIZZY: Echt waar?
DOLF: Ja, ik denk dat ik me door uw goede invloed beter zal kunnen bedwingen.
LIZZY: Ik wil het wel eens met u proberen. En als ge het moeilijk krijgt, dan zingen we samen een liedje, meneer Dolf.
DOLF: Laat dat meneer maar vallen. (Ook zij pakken elkaar vast).
BOBO: Gaat het daar een beetje? Ik heb ook mijn gevoelens!
ANGELINA: Doet dan gewoon of ge er niet zijt!
MARIA: Fantastisch, hé. Twee nieuwe koppeltjes, maar wat doen we met Therèse?
THERESE:Ik heb ons heer, dat is voldoende.
MARIA: En gij, Angelina?
ANGELINA: Ik heb mijn voorspellingen. En weet ge wat ik nu voorspel?
ALLEN: Nee...
ANGELINA: Dat er hier volgend jaar met Kerstmis een paar echte klein mannen in die kribbe gaan liggen.
(We horen geween van een baby, vermengd met kerstmuziek.)
EINDE!!!
